Vertrek uit Aus Vista Eagles' Nest: 8.15 uur. Om de wilde paarden te zien moet je naar een drinkplaats, nog een heel eindje richting Luderitz rijden en dat paste niet in ons tijdschema. Op de graslanden van Klein Aus Vista liep echter een groepje paarden, dan wel niet zo wild, maar toch ook mooi om zo te zien. Een springbok snelde voor ons weg. Zo begon onze tocht naar onze volgende bestemming.
Een laatste blik op de weggezakte spoorweg stemde wat triester, maar was toch ook weer snel vergeten toen we eenmaal onderweg waren. Met het inrijden van de C13 was het voor de komende tijd gedaan met asfaltwegen. Met dit traject was het niet slecht gesteld, zodat we de vaart er aardig inhielden Bovendien konden we vrijwel steeds het beste spoor volgen: we hadden de ruimte.
Onze eerste jakhals! Als een schim stond hij stil tussen de hoge grassen en bijna waren we hem onopgemerkt voorbijgereden. Even achteruit terug voor een foto, hier wat uitvergroot.
Voor wie zich laat weerhouden van een reis naar Namibië in verband met voorbehoud tegen vreemd voedsel: absoluut onnodig! Ter illustratie:
We hadden een tip gekregen dat er in Helmeringhausen een mooi hotel/restaurant was, waar je goed terecht kunt voor koffie of lunch. Met een paar kilometer extra rijden hebben we de proef op de som genomen en zonder spijt. De Duitse origine is evident, ook in de heerlijke appeltaart. Er is geen pinautomaat, want het is geen dorp, maar een boerderij. Je kunt er wel tanken en er is ook een winkel.
Van hier moesten we een paar kilometer terugrijden voor de C27. Enige impressies van onze tocht:
Soms konden we doorrijden, soms moesten we het wat langzamer aan doen. Soms was het raadzaam om de raampjes te sluiten tijdens het rijden.
Stof....?
Hoezo stof?
En jazeker, ze doen ook hier aan wegenonderhoud. En het helpt ook echt!
Deze roofvogel heb ik herleid tot de Gabar Goshawk/Witkruissperwer
Alsof er een lasershow achter de bergen gegeven wordt
Bij Betta, niet meer dan een gehucht, maar belangrijk voor reizigers omdat er een benzinepomp is, hebben we onze tank ook maar vol laten gooien. Op dit soort afstanden gaat het om niet meer dan N$ 150 of 200 (deel door 10 voor eurowaarde), omdat we helemaal niet zoveel verbruikten. Maar het advies dat je in Namibië krijgt, is toch om maar bij iedere pomp te tanken al is het maar voor een tientje, omdat je nooit zeker weet of de volgende benzinepomp (dat zou Sesriem worden) voldoende voorraad heeft. Bij Betta was het even goed opletten voor de juiste vervolgroute: de C27 buigt scherp af naar het westen. Nog 80 km voor de afslag naar Wolwedans. We passeerden het Eind van de wereld, reden het NamibRand reservaat in en bereikten de toegang tot het Wolwedansgebied. Dan volgen nog 20 km tot de receptie en de eerste kilometers was de weg echt wel slecht! Verderop ging het beter en we konden intussen genieten van het wild dat hier te zien was.
Struisvogels kom je vrijwel overal in Namibië tegen, maar Rood hartebeest is een antilopesoort, die we niet eerder hadden gezien (komt in het zuiden inderdaad niet voor)
Van Oryx kijk je op den duur ook niet echt meer op, maar het zijn en blijven prachtige dieren met die imposante hoorns. Mannetjes en vrouwtjes hebben hoorns, de mannetjes over het algemeen wat kortere dikkere dan de vrouwtjes. Ik heb niet echt naar onderscheid gezocht, maar wanneer er een kalf staat te drinken, is het vanzelf duidelijk. Geen idee hoe oud dit kalf was, maar het was al flink uit de kluiten gewassen, had al behoorlijke hoorntjes en ook tekening op kop en buik.
De puntjes aan het eind van deze rode vlakte vormen de gebouwen van receptie, werkruimtes en woongelegenheid voor personeel.
Op en langs de naastgelegen landingsbaan liepen en lagen springbokken en zebra's. Na ontvangst is bij de receptie desgewenst de mogelijkheid om van internet gebruik te maken. Auto's blijven hier op de parkeerplaats achter, want vandaar worden gasten naar de lodges of het tentenkamp gebracht. Uska was onze chauffeur en zou ook morgen onze gids tijdens de excursie zijn. Wij konden heerlijk achterin de auto genieten van het prachtige landschap. We verheugden ons al op ons verblijf!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten