Onze vlucht naar Windhoek had 2 uur vertraging, naar we later vernamen vanwege technische problemen met de watervoorzieningen. Voor een glaasje wijn en een stukje pizza betaal je op de luchthaven van Frankfurt megaprijzen, maar verder werd het oponthoud alleszins draaglijk gemaakt met comfortabele ligstoelen. Eenmaal in het vliegtuig en aan de start bleek de kist een oude rammelbak waarbij je soms de indruk had dat we onderweg wel eens een paar onderdelen zouden kunnen verliezen. Het mocht de vakantiepret niet drukken en we hebben ook nog wat kunnen slapen. Na een mooie zonsopgang boven de wolken en de eerste indrukken van Namibië vanuit de lucht, landden we rond 9 uur op Windhoek, een kleine luchthaven die maar enkele vluchten per dag verwerkt en waar je van het vliegtuig naar de aankomsthal loopt.
Na tijdrovende douaneformaliteiten hebben we in de aankomsthal eerst een simkaartje gekocht waardoor we tijdens de vakantie bij gelegenheid goedkoop zouden kunnen bellen. De autoverhuur bevindt zich recht tegenover de uitgang en Avis verraste ons met een upgrade van de besproken 2-zits 4x4: we kregen een gloednieuwe vierzitter en daar zouden we heel veel plezier van hebben!
De instructie voor het vinden en het gebruik van de krik was zeker niet overbodig en dat gold ook voor de versnellingsbak, maar onze eerdere bedenkingen bij het linkshandig schakelen bleken overbodig: met een wat bovengemiddelde concentratie reed Rob er gemakkelijk mee weg. Links rijden hadden we al vaker gedaan en het schakelen bleek ook heel snel te wennen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten