Tegen negenen vertrokken we van Fish River Canyon Lodge en reden de D463 terug naar de B1. Tot onze verrassing zagen we onderweg weer bergzebra's. Bergzebra's onderscheiden zich van steppezebra's door de strepen, die niet tot onder de buik doorlopen, maar wel tot onderaan de poten en in tegenstelling tot steppezebra's hebben bergzebra's geen schaduwstrepen tussen de zwarte banen, maar wel een duidelijk keelvel. De soort die hier en in sommige andere delen van Namibië (Damaraland, Etosha) leeft is een specifiek soort: Hartmann Bergzebra.
Een koedoe in de bosjes en een lizard buzzard/akkedisvalk in de boom.
Een grote kudde schapen ging juist voor ons de weg oversteken. Je kunt dan best heel rustig doorrijden, want de dieren zijn eraan gewend en stoppen dan wel, maar wij vonden het wel leuk om even te blijven kijken. De herder vond dat op zijn beurt blijkbaar ook wel leuk en liet zich welwillend op de foto zetten.
De uitgestrektheid, de leegte van dit land, waar alleen hier en daar koeien graasden.
Naarmate we dichterbij Aus kwamen, begonnen bergen het landschap reliëf te geven. Bijna mystiek, als uit een soort mist ontstegen ze de grasvlakten. Prachtig kleurenspel.
Namibisch gevoel voor humor, vooral als je bedenkt dat we nooit ergens één trein hebben zien rijden:
Gewone personenauto's, 4x4 luxewagens, terreinwagens met kampeeruitrusting, bussen: iedereen die hier rondtrekt, komt tanken in Aus. Terwijl we stonden te wachten kwam een plaatselijke bewoner op ons af, groette vriendelijk en stelde zichzelf voor en vroeg om onze namen. Vervolgens bood hij aan onze namen toe te voegen aan de beeltenissen van giraf en neushoorn die hij - niet al te fraai - in een soort grote kastanje had gekerfd. "Leuk souvenir", probeerde hij, maar wel voor vlotweg N$ 100 (10 euro) per stuk. Dat vonden we zelfs te veel voor afdingen. We zouden merken dat we voor uiteenlopende prijzen deze kastanjes nog heel vaak aangeboden zouden krijgen - als ze je naam vroegen wist je al hoever het was.
Bij het benzinestation is ook een flinke winkel om het nodige voor onderweg in te slaan en er is een pinautomaat. Voor de zekerheid wilden we ook nog wat geld opnemen, maar deze automaat accepteerde onze kaarten niet. Dat zouden we elders ook nog meemaken en later bij Sesriem vernamen we dat dat komt doordat we een chipcard hebben, terwijl deze automaten alleen de magneetstrip kunnen lezen.
Aus bleek overigens een fris en vrolijk ogend stadje en daar hebben we niet alleen de tank gevuld, maar ook een lichte lunch gebruikt in het uitnodigend ogende Bahnhof Hotel.
Vanuit Aus is het nog een paar kilometer doorrijden voor de afslag naar Klein Aus Vista.
Klein Aus Vista, de receptie, omgeven door een tuin met fraaie planten en bomen en citrusbomen, waarvan ze de vruchten waarschijnlijk voor het restaurant gebruiken.
Deze bloemen kende ik nog van Zuid-Afrika. Evenals daar waren ook hier sugarbirds, die met hun lange kromme snavels tot diep in de kelk kunnen om honing op te zuigen.
Onopvallend op de grond tussen plantenafval een Cape Bunting, ofwel in Zuid-Afrikaans zo mooi: Rooivlerkstreepkoppie. Onder twee Cape Sparrows/gewone mossie (musjes dus).
De lodges van het Eagles' Nest liggen nog een paar kilometer verder van het centrale gedeelte van Klein Aus Vista en we vonden het wel leuk om vanavond te braaien bij ons huisje, zodat we niet meer heen en weer hoefden te rijden. Bij de receptie kun je daarvoor een barbecuepakket bestellen, dat bestaat uit vlees, een pofaardappel, salade met brood en een toetje, aangevuld met hout en aansteekblokjes. Daar moesten we wel een goed half uur op wachten, omdat dat klaargemaakt moest worden. Met een welkomstdrankje en een gesprekje met een paar Hollandse jongelui geen straf, maar achteraf hadden we onze tijd beter kunnen gebruiken door op dit moment hier te lunchen in plaats van in Aus.
Maar men heeft zich gehaast om ons zo snel mogelijk te bedienen en aldus voorbereid reden we naar onze lodge.
Naar Klein Aus Vista Eagles' Nest
Geen opmerkingen:
Een reactie posten