White-backed Mousebird / Witkruisvoël
Palmwag Lodge ligt bij de Uniab rivier aan een bron, die permanent water geeft. Zo kon hier in de rode bergwoestijnen een groen biotoopje ontstaan met riet, grassoorten en vele soorten bomen en planten, dieren en vogels. Er zaten zelfs een heleboel kleine visjes in het water. De palmen zijn niet door mensen geplant, maar voortgekomen uit de poep van over grote afstanden trekkende olifanten.
Door de constante aanwezigheid van water zijn er hier vaak olifanten in de buurt. Ze lopen vaak dwars door het kamp van Palmwag. Het is niet voor niets de "Olifantenbrug" die de verschillende delen van het kamp verbindt en wanneer je het binnenterrein verlaat en naar het water loopt, wordt er gewaarschuwd voor olifanten en ik waagde me zekerheidshalve dan ook niet ver van het kamppad.
Toch kon ik het niet laten om wat bij het water rond te scharrelen, want er is hier veel te beleven. Er waren heel veel wevertjes, die rondvlogen, zich oppoetsten, maar vooral ook aan hun kunstige nestjes bouwden. In ieder geval de Southern Masked-Weaver: de mannetjes felgeel en de kop met een zwart "masker", de vrouwtjes meer citroengeel en met een witte buik. Er waren echter best verschillen tussen de vogels, mogelijk doordat ook de Lesser Masked-Weaver hier huist. Je hoeft geen expert te zijn om er van te kunnen genieten.
weaver's bouwactiviteiten: van onderen...
van binnenuit...
van bovenaf
Marico flycather (?)
Laughing Dove
Gele Hornbill
grote mieren
Mousebirds zijn echte knuffelvogels. Dit drietal was lekker dicht bij elkaar gekropen en krabbelden elkaars nek, een schoonmaakbeurt die de ander met groot genoegen onderging om vervolgens de wederdienst te bewijzen.
Buulbuul na waterbad:
Opgeschrikt door mijn komst: een wegvliegende Hamerkop
Cape Glossy Starling
Common Fiscal
Ook Buulbuuls zijn graag samen en geven elkaar een onderhoudsbeurt
Vanaf het terras bij het restaurant van de lodges hadden we een mooi uitzicht over de wijde omgeving en met een glaasje witte wijn naast de vuurkorf was het bij zonsondergang dan ook goed toeven. Ook in het restaurant was een grote open haard - heel prettig in een seizoen dat de avonden en nachten nog fris zijn. Het restaurant was degelijk en goed. Alle drie de avonden hebben we lekker en voldoende afwisselend gegeten. Over het algemeen waren we redelijk tevreden over Palmwag, maar organisatorisch en qua voorzieningen (de slechte terreinwagens o.a.) viel er wel het nodige te verbeteren. Toen de lokatiemanager de laatste avond een praatje kwam maken aan onze tafel, hebben we hem daarnaar gevraagd. Hij verraste ons met de mededeling dat Palmwag Lodge en Campsite per 1 november gesloten zou worden, omdat Wilderness deze lokatie niet goed meer kon exploiteren. Zonder op allerlei argumenten en onze waarnemingen in te gaan, betreuren we dit wel, omdat Palmwag door zijn ligging in deze fantastische omgeving veel te bieden heeft aan toeristen. Voor zover wij hebben gezien zijn er wel verschillende campsites, maar niet zoveel (betaalbare) lodges in dit gebied. Het zou eeuwig zonde zijn als dit niet door een andere organisatie overgenomen zou worden. Bovendien vervult Palmwag ook een functie in de bescherming van de natuur in dit concessiegebied en van de woestijnolifanten.
 |
| Bokmakierie |
Zonsondergang vanaf het terras van het restaurant.
Zonsondergang over Palmwag Lodge
1 opmerking:
Op Tripadvisor heb ik inmiddels een reactie van een nieuw management gezien, die mededeelt dat Palmwag door een andere organisatie wordt voortgezet
Een reactie posten