Dag 20: Etosha midden

9.40 uur verlieten we Okaukuejo. We waren nauwelijks op stoom of een varaan stak voor ons de weg over. Toen later in Waterberg ter sprake kwam dat we varanen hadden gezien, beschouwde men dit als een teken dat de zomer echt ging beginnen. 

Als ik me goed herinner is deze drinkplaats Nebrowni. Waar het aan lag, weet ik niet, maar er hing wat stress in de lucht: twee struisvogels duldden elkaars nabijheid niet, twee gemsbokken gingen de strijd aan, die na een korte aftocht van de één even later weer even pittig werd voortgezet en ook een stel zebra's hadden het niet zo op elkaar begrepen. De overige dieren trokken zich niets aan van al het wapengekletter en liepen er rustig tussendoor.

In mijn herinnering was het bij Olifantsbad dat we onze eerste (en enige!) leeuwen zagen. Nog voor de dieren vanuit het bos naar beneden en in ons zicht kwamen, hadden koedoes, zebra's en een giraf de blik al gefixeerd op de plek waar de katten tevoorschijn kwamen. De parelhoenders gingen ervandoor, de overige dieren hielden oplettend afstand. In totaal omvatte de leeuwengroep 2 mannetjes, 4 leeuwinnen en 3 welpen.

De afstand was nogal groot, maar het was toch mooi om deze prachtige dieren rustig te kunnen bekijken. Gelukkig liepen ze al snel naar de linkerzijde van de waterplas, zodat de afstand iets minder groot werd. Eerst drie vrouwtjes met de welpen, toen een van de mannen erbij, later nog een leeuwin met een welp, terwijl de andere leeuw in de schaduw van een bosje was gaan liggen.

Sueda en Salvadora liggen aan de rand van de Etosha Pan. Het is werkelijk heel bijzonder om hier te rijden langs de duinen en de wit uitgeslagen vlaktes. Ik kreeg soms associaties met kruiend ijs in het IJsselmeer, heel ongerijmd, maar toch......
Vele dieren komen hier volgens onze reisgids en ook alle soorten, maar bij ons passeren waren deze plaatsen geheel verlaten.

Grote Witte Reigers

Zwarte Neushoorn met afgetopte hoorn en band om de rechterachterpoot

Goas behoort tot de beste waterplaatsen, volgens zeggen, met een goede kans op leeuwen en soms zelfs luipaarden. Beide laatsten hebben we hier helaas niet gezien, maar wel heel veel Zwartkopimpala's, ook van dichtbij doordat we het pad van een kudde kruisten. Het aardige van deze waterplaats is dat je er omheen kunt rijden en alles van twee kanten kunt bekijken en fotograferen (lichtkeuze!).

Een jong zwartkopimpalamannetje en een Blacksmith Lapwing

Bij het terugrijden werden we verrast door een grote kolonie gestreepte Mongoose, die in de bosjes en onder de bomen hadden gezeten, maar door onze nadering waren opgeschrikt. De boom waar ze vandaan vluchtten, zat bomvol met de roodgesnavelde vogeltjes. Aan de andere kant van het water waren ook zoveel vogels, niet alleen deze kleine zangvogels, maar ook de blauwe spreeuwen, een drongo en een prachtige gevlekte lijster met een korte staart (Groundscraper Thrush/Gevlekte Lyster).

Vlakbij Springbokfontein en Batia is een picknickplaats, waar we even uit de auto konden om de benen te strekken, de wc (woestijn wc, supersimpel maar veilig en prive) te benutten en een hapje te eten. Een Geelgesnavelde Hornbill diende zich onmiddellijk en weinig terughoudend aan als tafelgast.

Dat gaf de gelegenheid tot mooie close-ups en dan vallen bijvoorbeeld niet alleen de lange snavel, maar ook de lange wimpers op.

Verder door Etosha naar het oosten