Aan het eind van de middag hebben we nog een rondwandeling van een uur gemaakt. Tegenover het restaurant loopt een pad over een knuppelbrug het bos in. Prachtige bomen, enorme bamboes en rietkragen, dichte bossages. Een soort sperwer keek op één poot in de relaxstand vanaf een boomtak over de omgeving uit. De vlindersoorten ken ik niet, maar ga ik nog wel eens uitzoeken; van de oranje-gele waren er vele, ze dwarrelden om ons heen en peurden voedsel uit de pluizenbolletjes en andere bloemen.
Blue Waxbill / Gewone Blousysie en mannetje en vrouwtje Violet-eared Waxbill / Koningblousysie |
Green-winged Pytilia/Melba Finch |
Nog één keer genieten van de intense kleuren bij zonsondergang, terwijl het onder de bomen begon te schemeren. Onze laatste avond in dit prachtige land................
Blijkbaar zijn Dikdiks actief in de vroege ochtend en namiddag; we kwamen er nu verschillende tegen.
Het restaurant van het park is gevestigd in de oude politiepost (gebouwd in 1908). Het eten is standaard, maar goed. We overwogen om de krokodil, die we de vorige avond op het menu hadden zien staan, eens te proberen, maar die bleek van de kaart te zijn verwijderd, zodat we die uitdaging niet hoefden aan te gaan. Wel was er nog een andere verrassing: toen we 's avonds bij het restaurant kwamen aanrijden (we gingen gemakshalve met de auto i.v.m. de klim terug), zagen we nog net in het licht van onze koplampen een stekelvarken in de bosjes verdwijnen. Misschien niet zo'n sensationeel wild, maar wel de eerste keer dat we zo'n beest in het wild zagen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten