Dag 20 en 21: Mushara Bush Camp

In Mushara werden we hartelijk ontvangen met een fris drankje. Onze tent was ergens achterin het park; privacy was overal gegarandeerd door de ruime afstand tussen de tenthuisjes. De tent was op een prettige manier eenvoudig, compleet en comfortabel. Voordat we ons voor het diner moesten opfrissen, hadden we nog een heerlijk relaxuurtje op ons "terras".

Zondagavond: Braaiavond in de boma. Succes gegarandeerd, vooral als de avond ook nog afgesloten wordt door een enthousiast en vrolijk optreden van de hele crew. Sfeervol en veel plezier.

Weer heerlijk geslapen en de volgende morgen werden we al vroeg  gewekt door de luide keelklokroepen van de rondscharrelende fazanten en allerlei delicatere vogelgeluiden. Bij het opstaan bleken er ook al veel vlinders in de weer, maar wel dermate actief dat ik het met de camera niet kon bijhouden. Na het ontbijt wilden we graag een wandeling maken, maar de mogelijkheden bleken beperkt. Naar het nabijgelegen Mushara tentenkamp was echter wel een bescheiden, maar toch wel aardig wandelingetje en in ieder geval een prettige afwisseling na al het autorijden van de afgelopen dagen. Leuk was het natuurlijk om de kleurige Waxbills in de tuin van het tentenkamp aan te treffen. Het water van de sproeiïnstallaties trok vele van deze bonte vogeltjes aan.

  Violet-eared Waxbill/Koningblousysie en een Blue Waxbill/Gewone Blousysie

Mushara Bush Camp is echt weer zo'n mooie accomodatie: een prachtige lounge, open naar de tuin en met alle mogelijkheden en comfort, smaakvol gedecoreerd tot in de toiletten. De bar is continu open, alle personeel is even aardig en voorkomend, dus wat was er heerlijker dan hier in alle rust de dag doorbrengen?! Het stelde ons in de gelegenheid wat emails te versturen naar huis en foto's te uploaden. Wat rondbanjeren in de tuin, beestjes kijken en fotograferen, een frisse lunch met een koel glas guave (hebben we heel veel gedronken tijdens onze reis, overal verkrijgbaar, niet te zoet) en daarna lekker luieren bij het zwembad maakte deze dag tot een bijzonder plezierige rustdag.

Wilde zwijnen op het "gazon". Nooit eerder gezien dat ze ervoor door de knieën gaan om te grazen. 

 

Deze grondeekhoorn schuimde het terras bij het zwembad af naar lekkere hapjes, niet zonder succes, hoewel er een bordje Niet Voeren hing (blijkbaar worden deze dieren anders een plaag). Vanaf mijn ligstoel met de camera op de grond kon ik het tamme beest mooi vanuit dit lage standpunt fotograferen. 

 Long-billed Crombec/Bosveldstompstert (vogel met een extreem korte staart)

Green-winged Pytilia (Melba Finch)/Gewone Melba

Deze Melba Finch zat op een grote termietenheuvel niet ver van onze tent. Ook in deze heuvel waren grote gaten gegraven die termietenjagers doen vermoeden. Een paar gasten uit het huisje naast ons hebben hier een slang gezien. Aangezien dat vlak langs het pad is, lijkt het raadzaam om ook hier dichte schoenen te dragen, maar dat is achteraf bedacht, want we liepen allemaal op slippers naar het zwembad.

 Een Crested Francolin oftewel een Bospatrys. Er liepen hele groepen van deze patrijzen rond en ze lieten zich vooral 's morgens vroeg en 's avonds ook goed horen: een markante luide diepe keelklank die in mijn vogelboekje omschreven staat als "beer and cognac".

Deze avond diner "binnen". Niet onbelangrijk zoals zou blijken: wij zaten aan de buitenzijde, links van ons een jong Duits stel, dat we hier hadden leren kennen. Zij waren het die nog tijdens het aperitief plots een schorpioen naast zich buiten op de opstap zagen. Grote opwinding natuurlijk, maar het beest was blijkbaar geschrokken en weer verdwenen. Korte tijd later riep het Duitse stel echter ineens: Pas op, onder je tafel! We zijn ons te pletter geschrokken, want die kleine gifprikker liep al bijna onder onze tafel. Wij maakten snel plaats natuurlijk en ook het Duitse stel nam afstand, want het dier deed vervolgens een rondje langs hun tafel. Het hele restaurant was met fototoestellen en al bij ons te hoop gelopen en wij durfden niet meer te gaan zitten totdat een van de personeelsleden koelbloedig het dier in een glazen pot heeft gevangen. Wat nadere informatie achteraf bracht meer begrip voor hun kalmte en de opmerking dat je van een beet wel goed ziek kon worden: dit is een witte schorpioen en het zijn de zwarte schorpioenen die dodelijk zijn. Hele geruststelling natuurlijk........

Na een heerlijk diner zonder verdere verstoringen en opnieuw afgesloten met zang en dans, konden we weer rustig gaan slapen, na toch wel wat extra onderzoekende blikken in de tent of er geen enge dieren rondkropen. Hogere temperaturen, varanen, slangen, schorpioenen in deze laatste dagen: vermoedelijk allemaal tekenen van de naderende zomer.

De liederen die gezongen worden, zijn vooral spirituals, sommige heel ingetogen en mooi, andere uitbundig en vrolijk.

Morgen weer op weg: via Tsumeb en Otjiwarongo naar Waterberg